Stolpersteine - Zaalbergstraat 15a
Philippus Nathan (Flip) van Dien
Aarlanderveen, 19 november 1910 – Schoppinitz, 31 oktober 1943
Aarlanderveen, 19 november 1910 – Schoppinitz, 31 oktober 1943
Rozalina van Dien-van Rhijn
Assen, 9 oktober 1908 – Auschwitz, 5 oktober 1942
Kind:
Roosje Eva van Dien
Alphen aan den Rijn, 15 september 1935 – Auschwitz, 5 oktober 1942
Assen, 9 oktober 1908 – Auschwitz, 5 oktober 1942
Kind:
Roosje Eva van Dien
Alphen aan den Rijn, 15 september 1935 – Auschwitz, 5 oktober 1942
In dit huis woonden Philippus Nathan (Flip) van Dien, de zoon van David en Roosje van Dien, zijn vrouw Rozalina (Rosalie) en hun dochtertje Roosje Eva (Roosje). Flip werkte in het verzekeringsbedrijf van zijn vader.
Annemarie van der Bijl was daar ook in dienst en herinnert zich die tijd nog goed:
‘Flip zagen we niet vaak op de zaak. Hij was meestal de deur uit om de premies bij de mensen op te halen of hij was voor andere zaken onderweg. Van Flip kon ik niet goed hoogte krijgen. Ik wist nooit of hij nou serieus was of niet. Dat kon erg lastig zijn voor een jong meisje als ik. Rosalie, zijn vrouw, was een schat van een mens. Zij kon zijn humor ook niet altijd waarderen. Als hij bijvoorbeeld met haar een modezaak binnenstapte zei hij tegen de winkelbediende: ‘Haal maar niet teveel tevoorschijn. Ze koopt toch niets.’
Toen het bedrijf van zijn vader werd overgenomen door een zogenaamde ‘zaakwaarnemer’ kreeg Flip van Dien van tuinder Lam het aanbod om voor hem te komen werken. Hoewel het werk hem helemaal niet aanstond, vond hij het toch prettig dat hij in ieder geval iets om handen had. Omdat Flip wel aan voelde komen dat hij een keer zou worden opgeroepen voor ’tewerkstelling in Duitsland’, probeerde hij mij zijn hondje mee te geven. Hoe hij ook aandrong, mijn antwoord was nee. Mijn vader zag me al aankomen!
Zijn neef, Niek van Dien van de manufacturenzaak, had voor zijn eigen twee kinderen en voor het dochtertje van Flip en Rosalie bij juwelier Tuyn een metalen plaatje laten maken dat ze om hun nek konden dragen. Mochten ze na hun wegvoering in de drukte zoekraken, dan konden ze hun plaatje gebruiken om hun ouders terug te vinden. Op dat plaatje stond hun naam, geboortedatum en woonplaats.
Op 12 augustus 1942 moesten de eerste zestien mensen zich op het station van Alphen aan den Rijn melden voor ‘tewerkstelling in Duitsland’. De oproep kwam een dag eerder. Negen van de zestien, Flip en zijn gezin, Niek van Dien en zijn gezin en het echtpaar Aardewerk, kregen uitstel en mochten blijven. Op 30 september 1942 gingen ze alsnog op transport.
Bron: "Waar ze ook heen gaan, ze hebben in elk geval mooi weer" - Kees Visschedijk (ISBN: 9789087594688)